پیش تصفیه اسمز معکوس RO با بیوراکتور غشایی MBR

زمانی که سیستم های RO طراحی می شوند، روش های پیش تصفیه بسیار حیاتی هستند. به عنوان مثال، غشاهای اسمز معکوس به کار رفته برای اغلب کاربری های استحصال، شامل یک شبکه فاصله دهنده بین غشای هستند که معمولا از یک توری مشبک پلی اتیلن با دانسیته پایین ساخته شده است. در صورتی که سطح بالایی از مواد معلق جامد در خوراک ورودی وجود داشته باشد، این فاصله دهنده می تواند جرم گرفته شود.

مشکل دیگر، سطح بالای غلظت مواد آلی در اغلب پساب های تصفیه شده بیولوژیکی است که این مواد توسط غشاهای اسمز معکوس پس زده می شود و در طول فرایند همانطور که جریان آب در عرض غشا جریان دارد، تغلیظ می شود. تغلیظ مواد آلی به ویژه در سمت خروجی سیستم RO می تواند منجر به گرفتگی و فولینگ غشا شود. همچنین به دلیل اینکه مواد آلی موجود در پساب غذای مناسبی برای میکروارگانیسم ها هستند، بیوفولینگ می تواند رخ دهد و از آنجا که اغلب پساب های تصفیه شده حاوی سطوح بالایی از باکتری هستند، بنابراین حتی با وجود گندزدایی خوراک ورودی، رشد بیولوژیکی ممکن است به سرعت اتفاق افتد.

در نهایت، رسوب گذاری مربوط به فسفات کلسیم نیز می تواند مشکلاتی را در بهره برداری واحد های RO در برخی از انواع پساب ، ایجاد کند. این نوع رسوب گذاری می تواند با بهره برداری در بازده های کمتر، استفاده از اسید و سایر آنتی اسکالانت ها (ضد رسوب ها) برای به حداقل رساندن رسوب گذاری، و یا اصلاح شرایط بهره برداری از واحد تصفیه خانه به منظور کاهش مقدار فسفات در خوراک RO، کاهش یابد.

مشکلات گرفتگی، فولینگ و رسوب گذاری به معنای این است که سیستم اسمز معکوس نیازمند عملکرد در فشارهای بالاتری است، که این امر منجر به افزایش مصرف انرژی، هزینه های بالاتر مواد شیمیایی برای شستشو و کاهش عمر غشا می شود.

اما سوال مهم این است که چگونه چالش های مذکور می توانند به حداقل برسد و هزینه های کلی چرخه زندگی (عمر) واحد های استحصال پساب کاهش یابد؟

پاسخ به این سوال، استفاده از روش های موثر پیش تصفیه آب خوراک RO قبل از ورود به آن است. به شرطی که مراحل پیش تصفیه با دقت انتخاب شوند، عملکرد سیستم RO مطابق برنامه ریزی می تواند تضمین شود.